Babka bycza

Neogobius melanostomus

1) nazwa polska:

2) nazwa łacińska:

3) nazwa angielska:

Babka bycza

Neogobius melanostomus (Pallas, 1814)

Round goby

fot.: Anna Dziubińska

Informacje o gatunku

Naturalnym rejonem występowania babki byczej jest region pontokaspijski (Morze Czarne, Kaspijskie, Marmara, Azowskie oraz zlewnie mórz: Czarnego i Kaspijskiego). Najbardziej prawdopodobnym sposobem przedostania się babek byczych w nowe miejsca bytowania jest ich transport w wodach balastowych statków. Dalsze rozprzestrzenianie następuje na skutek naturalnego rozszerzania zasięgu populacji w miarę wzrostu jej liczebności. Babka bycza stosunkowo szybko zadomawia się w nowych środowiskach, początkowo zajmując w nich strefy przybrzeżne o dnie kamienistym. W wodach polskich babka bycza jest gatunkiem szeroko rozpowszechnionym w wodach przybrzeżnych Zatoki Gdańskiej, Zatoki Pomorskiej, Zalewu Wiślanego, Zalewu Szczecińskiego i jeziorach przymorskich. Intensywną ekspansję tego gatunku obserwowana jest od ostatnich kilkunastu lat. Pomimo stosunkowo krótkiego okresu, jaki minął od pojawienia się tej ryby w Bałtyku, jest ona wymieniana jako jeden z gatunków, które wpłynęły w znaczący sposób na strukturę zasiedlonego ekosystemu. Największym potencjalnym zagrożeniem powodowanym przez babkę bycza jest zmiana struktury sieci troficznej. Ponadto, gatunek ten powoduje poważne spadki liczebności populacji gatunków rodzimych którymi się odżywia (małże, głównie omułek jadalny Mytilus edulis), a także konkuruje o siedlisko, głównie z innymi gatunkami przydennymi, przede wszystkim stornią Platichthys flesus.

Mapy występowania gatunku:

Dodatkowe informacje:

Karta Informacyjna Gatunku (PDF)

Analiza Stopnia Inwazyjności Gatunku (PDF)

Analiza Stopnia Inwazyjności Gatunku - EN (PDF)

Drogi przenoszenia gatunku

Zobacz galerię zdjęć gatunku: