Wąkrota jaskrowata

Hydrocotyle ranunculoides

1) nazwa polska:

2) nazwa łacińska:

3) nazwa angielska:

Wąkrota jaskrowata

Hydrocotyle ranunculoides L. f.

Floating pennyroyal

fot.: Ian Trueman

Informacje o gatunku

Nie ma informacji o występowaniu wąkroty jaskrowatej w zbiorowiskach naturalnych, półnaturalnych i synantropijnych w Polsce. Nie występuje ona również w kolekcjach polskich ogrodów botanicznych. Wykazuje się natomiast jej obecność w uprawach amatorskich (aktualnie pojedyncze informacje). Gatunek stwierdzony jest także w hodowli (specjalistyczne centrum poświęcone roślinom wodnym), jak również oferowany przez nieliczne sklepy akwarystyczne, w tym internetowe.

Pierwotny zasięg występowania wąkroty jaskrowatej obejmuje Amerykę Północną. Naturalne stanowiska tego gatunku występują pojedynczo także w Ameryce Środkowej i Ameryce Południowej, a niektórzy autorzy czasem zaliczają do naturalnego areału także stanowiska gatunku w Afryce. Gatunek rozprzestrzenił się szeroko poza te obszary i notowany jest w różnych częściach Azji, w zachodniej Australii i w Europie, gdzie związany jest przede wszystkim z obszarami o łagodniejszym i wilgotniejszym klimacie. W Polsce gatunek nie był notowany w środowisku przyrodniczym, ale wykazuje się jego obecność w uprawach, jak również w ofercie nielicznych sklepów akwarystycznych, w tym internetowych. Gatunek ten zasiedla jedne z bardziej wrażliwych ekosystemów wodno-błotnych. Jednocześnie posiada on wszystkie cechy niezbędne do skutecznego kolonizowania nowych obszarów, takie jak: zdolność do intensywnego rozmnażania wegetatywnego oraz możliwość dalekiego transportu diaspor wegetatywnych i generatywnych. Należy uznać, że wąkrota jaskrowata, o ile pojawi się w środowisku przyrodniczym naszego kraju, będzie stanowiła problem, przede wszystkim ze względu na negatywny wpływ na środowisko przyrodnicze. Inwazja gatunku powoduje zmiany czynników biotycznych. Jednym z najbardziej widocznych zjawisk jest konkurencja o składniki pokarmowe i o światło. Eliminowanie glonów (związki allelopatyczne) i roślin naczyniowych skutkuje przebudową ekosystemu i jego zubożeniem. Dotyczy to także zwierząt: bezkręgowców i kręgowców (ryby, ptaki). Intensywny rozrost populacji (szczelna, gruba na kilkadziesiąt cm "mata") utrudnia lub nawet uniemożliwia rozwój makrofitów.

Mapy występowania gatunku: