Nazwa łacińska: Lycium barbarum (synonimy: L. halimifolium, L. europaeum, L. turbinatum, L. vulgare)

Rodzina: psiankowate (Solanaceae)

Pochodzenie: Azja Wschodnia

Krótki opis:

Krzew o łukowato przewieszających się cienkich gałęziach i mięsistych czerwonych owocach. Preferuje miejsca nasłonecznione i żyzne gleby o odczynie zasadowym. Jest odporny na suszę. Rozmnaża się przede wszystkim za pomocą odrośli korzeniowych. Fragmenty korzeni lub pędów mogą być przenoszone na znaczne odległości z wodą, np. w wyniku ich naruszenia podczas przebudowy koryta rzeki, lub z ziemią, np. przewożoną z terenu budowy. Tworzy trudne do przebycia zarośla, silnie ograniczając w ten sposób rozwój innych roślin oraz zmieniając strukturę roślinności. Przycinanie powoduje rozrastanie się rośliny. Trudny do usunięcia z powodu odrostów korzeniowych.

Zastosowanie: gatunek uprawiany ze względu na właściwości zdrowotne owoców (suszonych lub przetworzonych), stosowany do stabilizacji stromych zboczy, skarp i nasypów oraz w celu rekultywacji terenów zdegradowanych. Kwiaty są miododajne.

Inwazyjność w Polsce: gatunek jest inwazyjny w skali regionalnej, utrzymuje się na dotychczasowych stanowiskach. Został zakwalifikowany do I kategorii gatunków inwazyjnych.

Rozprzestrzenia się głównie na terenach zdegradowanych. Stanowi zagrożenie w szczególności dla roślinności na wydmach i skarpach rzecznych oraz dla muraw i zarośli kserotermicznych.

W Polsce odnotowano dużą liczbę stanowisk tego gatunku. Stwierdzony m.in. w Biebrzańskim Parku Narodowym, na wydmach śródlądowych w obszarze Natura 2000 „Dolna Odra” oraz w dolinie Bugu.

Inwazyjność w Europie: w niektórych krajach Europy jest gatunkiem inwazyjnym lokalnie lub w skali kraju (np. w Danii, Norwegii, Szwecji, Czechach) lub potencjalnie inwazyjnym (m.in. w Niemczech).

Zalecenia:

Obszary, na których nie należy uprawiać gatunku:

• w pobliżu lasów, cieków wodnych, wydm,
• w otwartym krajobrazie,
• na obszarach chronionych i w ich otulinie.

Zaleca się rezygnację z uprawy lub wprowadzenie poniższych sposobów zminimalizowania ryzyka rozprzestrzeniania się rośliny poza miejsce uprawy:

• regularne wykopywanie młodych roślin z obszarów sąsiadujących z miejscem uprawy,
• utylizacja usuniętych roślin poprzez spalenie lub kompostowanie w zamkniętym pojemniku (ponieważ może się ona rozmnożyć z fragmentów wyrzuconych pędów),
• usunięcie rośliny po zakończeniu uprawy.

Autor zdjęcia:

myself (myself) [CC-BY-3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by/3.0)], undefined

------------------ 

Do pobrania:

• Ulotka informacyjna Inwazyjny gatunek obcy: kolcowój pospolity
• Str. 2 ulotki (taka sama dla każdej z 22 ulotek w zestawie)
• Zestaw 22 ulotek informacyjnych Rośliny inwazyjnych gatunków obcych w Polsce