Nazwa łacińska: Fraxinus pennsylvanica (synonimy: F. pubescens, F. lanceolata)

Rodzina: oliwkowate (Oleaceae)

Pochodzenie: Ameryka Północna

Krótki opis:

Drzewo szybko rosnące o szerokiej koronie. Jesienią liście wcześnie przebarwiają się charakterystycznie na jasno żółto. Rozmnaża się przede wszystkim za pomocą licznych nasion. Nasiona przenoszone są na znaczne odległości przez wiatr, wodę, ptaki i drobne ssaki. Preferuje miejsca nasłonecznione. Ma małe wymagania glebowe i jest wytrzymałe na zanieczyszczenia powietrza, suszę oraz mróz. Przystosowane do wzrostu na terenach okresowo zalewanych w dolinach rzek. Ogranicza rozwój roślin rodzimych poprzez tworzenie zwartych kęp oraz wydzielanie do gleby związków toksycznych (allelopatycznych) dla innych roślin.

Zastosowanie: ozdobne drzewo przydrożne i przyuliczne, stosowane również w celu rekultywacji terenów oraz dawniej w leśnictwie. Wykazuje odporność na Chalara fraxinea, patogen porażający inne gatunki jesionów.

Inwazyjność w Polsce: gatunek jest inwazyjny w skali kraju i stopniowo zajmuje nowe stanowiska. Został zakwalifikowany do III kategorii gatunków inwazyjnych.

Występuje zarówno na terenach zdegradowanych, np. nieużytkach, zrębach leśnych, jak i w naturalnych siedliskach przyrodniczych. Stanowi szczególne zagrożenie dla roślinności nadrzecznej, jak również dla roślinności nadmorskiej, torfowisk i cennych zbiorowisk leśnych, np. ciepłolubnych buczyn.

W Polsce odnotowano dużą liczbę stanowisk tego gatunku. Stwierdzono go m.in. w lasach na Wyżynie Śląskiej i Krakowsko-Wieluńskiej, w otulinie Kampinoskiego Parku Narodowego, w Puszczy Białowieskiej oraz w lasach łęgowych doliny Odry, m.in. na Dolnym Śląsku.

Inwazyjność w Europie: w wielu krajach Europy jest gatunkiem inwazyjnym w skali kraju lub lokalnie (m.in. w Belgii, Niemczech, Austrii, Czechach, Rosji).

Zalecenia:

Obszary, na których nie należy uprawiać gatunku:

• w pobliżu lasów, wybrzeża morskiego, torfowisk i cieków wodnych,
• w otwartym krajobrazie,
• na obszarach chronionych i w ich otulinie.

Zaleca się rezygnację z uprawy lub wprowadzenie poniższych sposobów zminimalizowania ryzyka rozprzestrzeniania się rośliny poza miejsce uprawy:

• wycinanie lub wykopywanie młodych roślin na obszarach sąsiadujących z miejscem uprawy,
• po zakończeniu uprawy usunięcie drzewa, najlepiej wraz z karpiną (ponieważ tworzy odrosty korzeniowe).

Autor zdjęcia:

Matt Lavin from Bozeman, Montana, USA (Fraxinus pennsylvanica Uploaded by Tim1357) [CC-BY-SA-2.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0)], undefined

------------------ 

Do pobrania:

• Ulotka informacyjna Inwazyjny gatunek obcy: jesion pensylwański
• Str. 2 ulotki (taka sama dla każdej z 22 ulotek w zestawie)
• Zestaw 22 ulotek informacyjnych Rośliny inwazyjnych gatunków obcych w Polsce