Tulejnik amerykański
Lysichiton americanus
fot.: Elżbieta Melon
Informacje o gatunku
Naturalnym rejonem występowania tulejnika amerykańskiego jest zachodnia część Ameryki Północnej (od Alaski przez Kolumbię Brytyjską, Waszyngton, Oregon po płn. Kalifornię, izolowane populacje stwierdzono też w płn. Idaho, w Montanie i Wyoming). Do Europy gatunek sprowadzono do uprawy na początku XX w. W Polsce do tej pory brak informacji o występowaniu tulejnika w środowisku przyrodniczym, ale jest uprawiany. Analiza cech gatunku – jego biologii, rozmieszczenia, wymagań siedliskowych oraz kondycji na obszarze Polski potwierdza, że w chwili obecnej należy go zaliczyć do grupy nieinwazyjnych gatunków obcych. Występuje niezbyt często w uprawie w ogrodach botanicznych. Znajduje się w ofercie centrów ogrodniczych (ale rzadziej niż kiedyś), skąd pojawia się jeszcze w czasem ogrodach prywatnych. Zwykle jednak nie wychodzi poza tereny uprawy. Niesprzyjające dla gatunku są co najmniej 3 czynniki związane z narastającą od zachodu ku wschodowi kontynentalizacją klimatu. Są to: wyraźnie malejąca wilgotność powietrza (latem „przypieczone” liście), coraz większe kontrasty termiczne w ciągu roku (stąd np. przemarzanie kłącza zimą), a także niesprzyjające temperatury wiosenne (w efekcie siewki nie przeżywają). Niewykluczona jest też mniejsza (przynajmniej na razie) efektywność procesu zapylania i rozsiewania. W przyszłości zmiany klimatu (ocieplenie przy jednoczesnym zwiększeniu wilgotności) mogą sprzyjać tulejnikowi. Jeśli natomiast wzrostowi temperatur będzie towarzyszyło osuszenie klimatu – szanse gatunku na zadomowienie się maleją.
Mapy występowania gatunku:
Dodatkowe informacje:
Karta Informacyjna Gatunku (PDF)
Analiza Stopnia Inwazyjności Gatunku (PDF)
Analiza Stopnia Inwazyjności Gatunku - EN (PDF)