Lagarosyfon wielki
Lagarosiphon major
fot.: Mike Poulten
Informacje o gatunku
Lagarosyfon wielki występuje naturalnie w południowej części Afryki (Botswana, Lesotho, Réunion, RPA, Zimbabwe, Zambia). W Europie po raz pierwszy stwierdzono go w Wielkiej Brytanii w 1944 roku. Gatunek rozprzestrzenił się w całej zachodniej Europie. Występuje tam zarówno w naturalnych jak i w sztucznych zbiornikach wodnych wykazując szeroką tolerancję względem warunków siedliskowych. Jest też wykorzystywany jako roślina akwariowa i ozdobna do oczek wodnych. W Polsce gatunek ten był stwierdzony jedynie w przydomowym oczku wodnym, jednak nie był w stanie przetrwać zimy. Biorąc pod uwagę wymagania siedliskowe gatunku, może on w Polsce rozwijać się w stawach, jeziorach, starorzeczach, wolno płynących ciekach, a także może pojawić się w kanałach i rowach odwadniających. Szczególnie narażone na inwazję mogą być zbiorniki o wodzie podgrzanej, której temperatura nie spada poniżej 10 °C. Jako że jest to roślina akwariowa i ozdobna najczęstszą drogą inwazji jest jej przypadkowe przeniesienie z hodowli do środowiska naturalnego. W krajach Europy zachodniej, gdzie doszło do inwazji, gatunek wpływa na zaburzenie chemizmu wód, a tym samym na zmniejszenie różnorodności biologicznej rodzimych gatunków roślin. Może też wpływać niekorzystnie na hodowle ryb, szczególnie łososiowatych.
Mapy występowania gatunku:
Dodatkowe informacje:
Karta Informacyjna Gatunku (PDF)
Analiza Stopnia Inwazyjności Gatunku (PDF)
Analiza Stopnia Inwazyjności Gatunku - EN (PDF)
Zobacz galerię zdjęć gatunku