Jeleń sika
Cervus nippon
fot.: Wojciech Misiukiewicz
Informacje o gatunku
Jeleń sika pochodzi z Dalekiego Wschodu (Japonia, Korea, Mandżuria, Kraj Ussuryjski, Kraj Przymorski). Gatunek ten został sprowadzony do hodowli do wielu krajów Europy, także do Polski, na przełomie XIX i XX w. Na skutek ucieczek lub celowego wypuszczania zadomowił się w środowisku przyrodniczym. Obecnie występuje w Polsce w dwóch lokalizacjach oraz jest utrzymywany w hodowlach jako zwierzę gospodarskie. Zasiedla lasy (zwłaszcza iglaste i młodsze klasy drzewostanów), ale także lasy mieszane, wrzosowiska, trzcinowiska w dolinach rzecznych. Wykazuje silny negatywny wpływ na roślinność zmieniając skład gatunkowy zbiorowisk. Jelenie sika mogą powodować szkody w uprawach roślin oraz przenosić groźne choroby, m. in. gruźlicę i nicienia Ashworthius sidemi, które są niebezpieczne dla rodzimych gatunków dzikich zwierząt kopytnych i bydła. Jelenie sika krzyżują się z jeleniami szlachetnymi i dają płodne potomstwo, przez co zagrażają spójności genetycznej populacji jelenia szlachetnego.
Mapy występowania gatunku:
- mapa występowania gatunku w środowisku przyrodniczym w Polsce w Geoserwisie GDOŚ
- mapa zasięgu gatunku w Polsce (JPG)
- mapa występowania gatunku w krajach Europy (JPG)
Dodatkowe informacje:
Karta Informacyjna Gatunku (PDF)
Analiza Stopnia Inwazyjności Gatunku (PDF)
Analiza Stopnia Inwazyjności Gatunku - EN (PDF)
Zobacz galerię zdjęć gatunku: